Roztrzaskane lustro to okrutne dzieło Złego, które w „Królowej śniegu” odbija otaczający świat w taki sposób, by pokazywać tylko to, co złe i brzydkie. Gdy uległo rozbiciu, jego odłamki pospadały na ziemię, raniąc ludzi i wnikając do ich serc i oczu. Jedną z ofiar stał się chłopiec będący jednym z dwójki głównych bohaterów baśni H.Ch. Andersena – Kai.

Opowieść zimowa to jednak tylko pretekst do zmierzenia się z innymi tematami, gdyż kanwą tej historii jest metafora zimy i lodu jako emocjonalnej oziębłości, uczuciowego niedostatku połączonego z zatarciem granic etycznych, nieumiejętnością radości i afirmacji życia, wszechogarniającym smutkiem. Zima jednak, podobnie jak te stany, jest czymś, co w sposób immanentny wpisane jest w nasze doświadczenie. Dlatego twórcy stawiają w spektaklu pytanie pozornie filozoficzne, a jednak bliskie życiu – i boleśnie dotkliwe dla dziecięcego odbiorcy: jaka jest natura cierpienia, smutku i zła, a zarazem podejmują próbę skonfrontowania się z tym niełatwym tematem i znaleźć sposób na opowiedzenie go w teatrze dziecięcym.

​

Tekst zrealizowany na zamówienie Teatru im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie i współfinansowany przez Instytut Teatralny w Warszawie i Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.